Tanzania is een prima bestemming om de populaire combinatie “safari & strand” te doen, zolang u maar voldoende budget heeft. Veel bezoekers starten met de safari en blazen daarna uit op het strand. Andersom kan echter ook, het is geheel aan u en er is geen prijsverschil. De meest bekende strandbestemming in Tanzania is Zanzibar.

Zanzibar

Zanzibar is een groepje eilanden vlak voor de kust, op ca. 20 minuten vliegen van Dar-es-Salam. Oorspronkelijk werd deze eilandengroep bewoond door Bantu volkeren van het Afrikaanse vasteland. Door de eeuwen heen werd Zanzibar, vanwege zijn gunstige ligging, steeds opnieuw bezet door zeevarende volkeren. Van de Phoeniciers en Assyriers, tot Arabieren, Nederlanders, Portugezen en Engelsen. Honderden jaren lang was Zanzibar het centrum van de slavenhandel (zelfs tot 1873) en van de specerijenhandel. In 1964 smolt Zanzibar samen met de voormallige Duitse kolonie Tanganyika tot Tanzania.

Unguju is het historische hart van de eilandengroep met fascinerende architectuur en een nog steeds sterke Arabisch/Islamitische invloed. De eilanden zijn schitterend groen, maar straatarm, ondanks het toerisme. Veel huisjes zijn nog gemaakt van koraalsteen (dus niet beschilderbaar) met banenbladeren als dak. Het wegennet is een patchwork van extreem slechte tot redelijke wegen. Rondom langs de kusten zijn vele goede hotels met alle faciliteiten, uitzicht op de azuurblauwe oceaan en onder een eeuwig schijnende zon. Het is goed om te weten dat er op Zanzibar op de meeste plaatsen een groot verschil is tussen eb en vloed. Bij eb moet u vaak enige afstand lopen om bij het water te komen. Duikers moeten in de meeste gevallen echt het water op per boot.

De sterk Arabisch/Swahili cultuur is op het eiland nog geheel intact. Vrijwel alle meisjes en vrouwen zijn nog gekleed in lange kleurige sluiers of in islamitisch gewaad. In het openbaar wordt het niet op prijs gesteld als bezoekers zich te bloot kleden. Concreet wil dat zeggen, met name voor vrouwen, geen blouses/T-shirts met lage uitsnijding, mouwen minimaal tot de elleboog (dus geen blote schouders), rokken en eventueel broeken tot over de knie. Een omslagdoek of de lokaal overal verkrijgbare batiks en kikois bieden uitkomst. Op het strand, in de hotels, en in enkele meer toeristische dorpen (bijv. Nungwi) kunt u bloter gekleed gaan. Topless zonnebaden of naakt zwemmen wordt echter absoluut niet getolereerd.

Stone Town is het oude centrum van Zanzibar-stad. De gebouwen in dit deel van de stad zijn (wel allemaal van steen, vandaar ook de naam. In een labyrint van smalle straatjes wandelt u langs kleine winkeltjes, bazaars, moskeeën en witte huisjes met prachtig bewerkte houten deuren. Met een gids kunt u de markt bezoeken (aanrader), de Anglicaanse kerk (gebouwd over de vroegere slavenmarkt heen) met het Slavenmonument, en meer leren over de oude geschiedenis van dit stadje, bijvoorbeeld in het Palace Museum, Arabisch Fort, Hammam (een Perzisch badhuis) en het huis van dr. David Livingstone (nu het VVV kantoor). Let op, behalve een fascinerende en exotische smeltkroes van Arabische en Afrikaanse culturen (en eigenlijk ook van tijdperken) is Stone Town ook zeer heet en vies. Veel gebouwen zijn aangevreten door de hitte en het zilt. Afdingen in de winkeltjes wordt verwacht. Niet iedereen wordt erdoor gegrepen, maar uniek is het zeker.

Een binnenlandse vlucht brengt u naar Dar-es-Salam of Arusha en vandaar verder naar bekende natuurparken. In het zuiden zijn de meest bekende parken Selous en Ruaha. In het noorden zijn de bekendste parken:

Tarangire National Park

Tarangire National Park is een gevarieerd park op slechts 120 km van Arusha dat voornamelijk bestaat uit uitgestrekte grasvlaktes met acacia’s en indrukwekkende ‘baobab’ bomen. Door de Tarangire rivier zijn er veel wilde dieren in het droge seizoen (augustus tot maart) in het park. Na de korte regenperiode (januari en februari) worden massaal zebra’s en gnoes geboren, een echt spektakel. In maart begint de lange migratie van vooral de zebra’s en gnoes naar Amboseli National Park in Kenia. In juni keren de eerste dieren weer terug naar Tarangire. Er zijn een paar grote safari lodges in het park en een aantal kleinschalige lodges in het aangrenzend Lolkisale Game Controlled Area.

Lake Manyara National Park

Lake Manyara National Park maakt deel uit van de Grote Slenk (Rift Valley) en biedt indrukwekkende uitzichten over het meer. Het sodameer lokt grote zwermen flamingo’s terwijl het park zelf bekend staat om de boomklimmende (maar helaas zelden geziene) leeuwen. Het frisse groene bos laat weer eens zien hoe verschillend de landschappen in Afrika kunnen zijn, zolang er maar genoeg water

Serengeti National Park

Dit is het typische Afrikaanse savanne landschap dat u kent uit vele televisie documentaires. In feite kent dit enorme park drie gebieden. Alleen het zuidelijke gedeelte bestaat uit de kenmerkende open vlaktes (savanne) met af en toe een rotsachtige heuvel (kopje). Hier ziet u kuddes graseters: zebra, gnoe en gazelle, en hun vijanden: vooral leeuwen, cheeta’s en hyena’s. Maar deze kuddes zijn slechts een paar maanden per jaar in het zuiden. Ieder jaar trekken zij in een grote cirkel met de klok mee door de Serengeti en de aangrenzende Maasai Mara gebieden in Kenia op zoek naar vers gras. De noordelijke Serengeti bestaat voornamelijk uit “bushveld” (acacia’s en andere bomen/struiken) en trekt dus meer giraffen en olifanten. Het derde gebied heet de “Western Corridor” met als kenmerk de Grumeti Rivier waar de grote trekkende kuddes over moeten steken en krokodillen op hen wachten. De Tanzaniaanse overheid voert een strikt beleid met betrekking tot toegangsprijzen, ook voor de chauffeur. Deze prijzen zijn mee begroot in de offerte.

Voor meer informatie over Serengeti National Park

Ngorongoro en Empakai Kraters

Offerte De krater is alles wat is overgebleven van een enorme vulkaan en de binnenkant vormt een bijna van de buitenwereld afgesloten, overzichtelijk wildparadijs. Het ligt in het veel grotere Ngorongoro Conservation Area, dat op zijn beurt weer grenst aan de zuidelijke Serengeti. Accommodaties en voorzieningen zijn beperkt en alleen op de rand van de krater te vinden. Op de rand, die vaak mistig is (en dus nat), bevindt zich een interessant oerbos waar olifanten voorkomen. Hier en daar is het open en heeft u majestueuze uitzichten over de krater – en de zonsondergangen. Een bezoek aan de krater betekent afdalen via één van de strikt gecontroleerde toegangswegen. Eenmaal in de krater treft u het “echte Afrika”. Er is zowel savanne landschap als bushveld en u treft er alle grootwild behalve giraffen. Het kan soms druk zijn op de bodem van de krater en mede daarom zijn de bezoeken inmiddels beperkt tot een halve dag per voertuig. Toch blijft de krater zeker een bezoek waard.

Heeft u voldoende tijd overweeg dan om een wandeling te doen op de rand van de krater (met gids uiteraard) en eventueel ook een bezoek aan de veel stillere Empakai Krater, één van de minder bekende kraters ten noorden van Ngorongoro. Op de bodem is een diep soda meer, er is één weg naar beneden en op een heldere dag zijn Kilimanjaro en Lake Natron te zien.

Voor meer informatie over de Ngorongoro Crater

Dorpsbezoek Tanzania

Op diverse plaatsen kunt u een dorpsbezoek inplannen. De sfeer in de dorpen is opvallend positief en er is geen sprake van vervelend “aapjes kijken”. Wanneer u een straatje inloopt met de gids gaat ieder gewoon door met waar hij/zij mee bezig is, maar met een groet of een grap wordt er kort stil gestaan bij wat ze doen voor hun huis, erf, kraampje, etc. Het verloop van de tour staat niet helemaal vast. U bezoekt bijvoorbeeld een schilderscollectief (kopen niet verplicht maar veel goedkoper dan elders en geen strijkstokken – het geld gaat direct naar de schilders), een groepje houtsnijders, een werkplaats waar het voedzame bananenbier wordt gemaakt, plus bijbehorend “café”, rijstvelden en andere akkers, mogelijk een school. Langere tours zijn ook mogelijk, te voet of op de fiets. De opbrengsten van deze rondleidingen worden rechtstreeks en geheel besteed aan projecten rondom het dorp (ook door ons bezocht), waaronder irrigatiesystemen en scholen. Het is een enorm leuke manier om iets te zien van het hedendaags dagelijks leven van de Tanzanianen in een provinciaal centrum zonder de onvermijdelijke sliert straatverkopers die normaal hun waren willen slijten aan toeristen.